Drewniany kościół parafialny p.w. św. Katarzyny wzniesiony został z fundacji Stanisława Dąbrówki w 1534 roku. Zbudowano go w Gierałtowicach w konstrukcji zrębowej na planie dwudzielnym obejmującym trójbocznie zamknięte prezbiterium (orientowane) z przybudowaną zakrystią i szerszą nawą.
W 1844 roku cieśla Mateusz Pindur z Chudowa dobudował do kwadratowej nawy wieżę o konstrukcji słupowej na wzór starych dzwonnic. W 1976 roku gierałtowicki kościół przeniesiono do Wielopola. Do wnętrza świątyni prowadzą dwa wejścia ? czołowe od strony więzy z drzwiami ozdobionymi gotyckimi okuciami i boczne od strony nawy, poprzedzone małą kruchtą zbudowaną na słup.
Prezbiterium i nawa pokryte są oddzielnymi dachami siodłowymi pobitymi gontem. Nad wyższym dachem nawy wyrasta smukła, ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę.
Kościół był odnawiany w XVII i remontowany w XX wieku. W czasie tego remontu odkryto niezwykle cenną polichromię patronową z ok. 1534 roku wykonaną na deskowanym stropie. Wśród różnorodnych motywów polichromii występują: orły piastowskie w tarczach gotyckich, a także postać patronki Kościoła
W tylnej części nawy znajduje się chór muzyczny wsparty na czterech słupach, mieszczący współczesne organy elektroniczne. Wnętrze pozbawione jest obecnie dawnego, zabytkowego wyposażenia, do którego należały m.in. zabytkowe ołtarze, ambona i unikatowe ławki renesansowe z ?wyciągami?.
Zabytkowy obraz św. Katarzyny z 1828 roku. Malowany przez Franciszka Froemla z Moraw (pochodzący z dawnego ołtarza głównego) i wspominana wyżej późnogotycka polichromia patronowa.
Na ścianach obitych niefortunnie współczesną boazerią
rozmieszczono obrazy stacyjne Męki Pańskiej z napisami polskimi z 1841 roku (mal. T.Pulczyk).
Kościół z Wielopola jest obecnie najstarszym na ziemi rybnickiej zabytkiem budownictwa drewnianego i dzięki najstarszej zachowanej polichromii patronowej w województwie śląskim ma szczególną wartość dla dziedzictwa i rozwoju kulturalnego.
W 1844 roku cieśla Mateusz Pindur z Chudowa dobudował do kwadratowej nawy wieżę o konstrukcji słupowej na wzór starych dzwonnic. W 1976 roku gierałtowicki kościół przeniesiono do Wielopola. Do wnętrza świątyni prowadzą dwa wejścia ? czołowe od strony więzy z drzwiami ozdobionymi gotyckimi okuciami i boczne od strony nawy, poprzedzone małą kruchtą zbudowaną na słup.
Prezbiterium i nawa pokryte są oddzielnymi dachami siodłowymi pobitymi gontem. Nad wyższym dachem nawy wyrasta smukła, ośmioboczna wieżyczka na sygnaturkę.
Kościół był odnawiany w XVII i remontowany w XX wieku. W czasie tego remontu odkryto niezwykle cenną polichromię patronową z ok. 1534 roku wykonaną na deskowanym stropie. Wśród różnorodnych motywów polichromii występują: orły piastowskie w tarczach gotyckich, a także postać patronki Kościoła
W tylnej części nawy znajduje się chór muzyczny wsparty na czterech słupach, mieszczący współczesne organy elektroniczne. Wnętrze pozbawione jest obecnie dawnego, zabytkowego wyposażenia, do którego należały m.in. zabytkowe ołtarze, ambona i unikatowe ławki renesansowe z ?wyciągami?.
Zabytkowy obraz św. Katarzyny z 1828 roku. Malowany przez Franciszka Froemla z Moraw (pochodzący z dawnego ołtarza głównego) i wspominana wyżej późnogotycka polichromia patronowa.
Na ścianach obitych niefortunnie współczesną boazeriąrozmieszczono obrazy stacyjne Męki Pańskiej z napisami polskimi z 1841 roku (mal. T.Pulczyk).
Kościół z Wielopola jest obecnie najstarszym na ziemi rybnickiej zabytkiem budownictwa drewnianego i dzięki najstarszej zachowanej polichromii patronowej w województwie śląskim ma szczególną wartość dla dziedzictwa i rozwoju kulturalnego.